พระผงว่านสีชมพู หลวงปู่ทวด พิมพ์จิ๋ว วัดประสาทบุญญาวาส ปี2506 สวยมาก

หลวงปู่ทวด วัดช้างไห้ ยอดพระอริยะสงฆ์ ที่มีชีวิตอยู่ในสมัยกรุงศรีอยุธยา  ในสมัยของพระเจ้าเอกาทศรศ ได้มีกษัตริย์ของกรุงลังกา ได้ส่งทูตมาเพื่อท้าเดิมพัน โดยใช้วิธีไม่ต้องสู้รบ โดยให้ทางฝ่ายไทยแก้ไขปริศนาธรรมที่มีทั้งหมด 84000 ตัว แต่ทางฝ่ายลังกาได้เอาอักขระออกไป 7 ตัว และให้ทางไทยหาว่าอักษร 7 ตัวที่ว่าคืออะไร ภายในเวลา 7 วัน  ซึ่งตอนนั้นหลวงปู่ทวด ได้จำพรรษาเพื่อศึกษาวิชาอยู่ที่วัดแค อยุธยา  เวลาผ่านไปหลายวันทั่วทั้งกรุงศรีอยุธยาไม่มีใครแก้ไขปริศนาธรรมได้ จนกระทั่งมีผู้ไปเชิญหลวงปู่ทวด จากวัดแค ซึ่งท่านก็สามารถแก้ไขปริศนาธรรมได้ จนพระเจ้าเอกาทศรศ แต่งตั้งตำแหน่งทางสงฆ์ให้และยกย่องมาก  ในที่สุดท่านคงต้องการความสงบจึงเดินทางธุดงค์กลับทางใต้  หลวงปู่ทวด แม้ว่าจะมรณภาพไปหลายร้อยปีแล้ว แต่ความศักดิ์สิทธิ์ของท่านมีมากมาย  ไม่ว่าวัดไหนสร้างพระเครื่องหลวงปู่ทวด  ถ้าทำได้ถูกต้องก็ศักดิ์สิทธิ์เหมือนกัน  คนส่วนใหญ่เชื่อกันว่า ใครที่แขวนบูชาพระของหลวงปู่ทวดติดตัว รับรองไม่มีตายก่อนอายุขัย  เป็นพระสุดยอดอภินิหารในด้านนิรันตรายของประเทศทีเดียว

ถ้า พูดถึงพิธีพุทธาภิเษกที่ยิ่งใหญ่และมีคุณภาพในช่วงหลังปี 2500 ทุกคนจะยอมรับว่าพิธีที่จัดขึ้นของวัดประสาทบุญญาวาสในปี 2506 ซึ่งมียอดพระเกจิดังๆทั่วประเทศมากันมากกว่า 150 รูป ทำพิธีถึง 7 วัน 7 คืน เป็นหนึ่งในสุดยอดพิธีซึ่งยากที่จะใครทำได้อีกแล้ว ผู้ดำเนินการในสมัยนั้นคือพระครูสมุห์อำพล อดีตเจ้าอาวาสของวัดในช่วงปี 2493 ถึง 2512 ท่านพระครูสมุห์อำพล ตั้งใจทำพิธีนี้อย่างมาก ได้มีการจัดสร้างพระเครื่องออกมานับร้อยพิมพ์ ส่วนใหญ่เป็นพระเนื้อผงประกอบด้วยมวลสารของพระเกจิต่างๆมากมาย รวมทั้งพระผงจากพระเครื่องเก่าๆที่หักชำรุด เช่นพระสมเด็จวัดสามปลื้ม พระผงวัดบางขุนพรหม เป็นต้น พระเกจิชื่อดังในสมัยนั้นมาร่วมพิธีมากกว่า 100 รูป เช่นหลวงพ่อทิม วัดช้างให้  หลวงพ่อคล้าย วัดสวนขัน หลวงพ่อเทียม วัดกษัตราธิราช หลวงพ่อนอ วัดกลางท่าเรือ หลวงพ่อแทน วัดธรรมเสน หลวงพ่อกี๋ วัดหูช้าง หลวงปู่โต๊ะ หลวงพ่อทองอยู่  หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก หลวงปู่ดูลย์ หลวงพ่อทบ หลวงพ่อเต๋ หลวงพ่อแต้ม หลวงพ่อเนื่อง หลวงพ่อโด่ หลวงพ่อคง หลวงพ่อกวย หลวงปู่ดู่ เป็นต้น  นับเป็นสุดยอดพระที่มีคุณภาพที่ยากจะหาพระยุดหลังๆเทียบยาก  เจตนาผู้สร้างในสมัยนั้นก็บริสุทธิ์ พระเกจิที่มาก็ระดับปรมาจารย์ทั้งนั้น ซึ่งมาช่วยพระครูสมุห์อำพล ด้วยความเต็มใจ เพราะตอนนั้น วัดประสาท ต้องหาปัจจัยจำนวนมากมาพัฒนาวัดหลังจากที่ถูกไฟไหม้ครั้งใหญ่ก่อนหน้านั้น